GYM (September 4, 2:04PM)

Magandang araw!
This is just to update you sa mga latest happenings, pinagkakalibangan at pinagkakagulahan sa ACeS.

Kilabot ng mga bakal boys
And speaking of pinagkakaguluhan, hmmmmm may isang sikat na itatago natin sa pangalang Barbela ang tampulan ng tingin ngayon sa isang gym dito sa Olongapo. A week ago when she started to work out things seem normal. Parang wala lang. From ACeS building to gym simpleng sikat lang siya. Pero lingid sa kanya at aming kaalaman that she’s no ordinary for some guys there (in the gym). May isang trainor na interesado sa vixen na ito at tinanong pa ang details niya. Hala isa na siya ngayong kilabot ng mga bakal boys. O kaya naman puede silang magtayo ng fans club: “the Magnetic M----- Fans Club“. Kelangan pa ba ng clue? Mysterious pa din kaya ang muscle niya? Or is it already found?

Big Girls Don’t Cry
Everyone seems to like Fergie’s latest hit Big Girls Don’t Cry. Favorite song ni Macel ito. Napansin pa nga ni Sir Ramir of FO na bagay na bagay daw sa kanya ung kanta. Hehehe. Serious and dedicated talaga si Macel sa pagpapapayat. Hindi na halos kumakain ng rice siya. Ginagawa naman niyang kanin ang bread. Joke! Wahahaha..
Parang hindi related sa big girls don’t cry ito ha. Non-sense. hehehe

Smells like chocolate
Share ko lang yung nangyari kahapon. Around 5pm Macel and I decided to go to town proper para mag-gym. Naks.
Second day ko and third day ni Macel magwork out. Walang available na magdadrive sa amin kaya nakihitch kami sa isang group. As we entered the van, what a smell! Humahalimuyak. I received a text from Macel. She texted, “Amoy jebs.” I replied, “What can you expect?” hehehe. Hindi kami nagpapaka-Malu Fernandez.

Sino ba si Malu Fernandez?
A columnist from Manila Standard and People Asia mag who authored the controversial “From Boracay to Greece” article in People Asia mag. Umani ng batikos ang article niya na ito. Why? Nilait lang naman niya ang mga OFWs.
She even boasted her riches. Indeed, she’s a socialista. Hindi lang halata. Hehehe. Kahawig siya ni Tess Bomb.
They say she’s a pig. Sabi ng kaibigan ko, she can not even be considered a pig. Dahil ang pig daw dignified. Siya hindi. Ok. She’s a bitch!

Walkathon
E di ayun na. We were driving along SBMA road. Hindi ko matiis ang something. So I opened the window ng konti so it wont be noticed. Ayoko masuffocate. So did Macel. Binaba kami sa wireless center ng Smart. I thought malapit na ito sa palengke. I told Macel na maglakad na lang kami. Warm up exercise na din sa gym un. Sa aming paglalakad bumalik ang mga memories from the past. Nadaanan namin aung isang high school. Nagflash back lahat ng high school days. Naalala namin na tuwing start ng classes, we buy new shoes, new bags, notebooks, etc. I even remembered my first few days in high school. May baon pa kong lunch. Until nahiya na ko sa mga classmates ko na kumakain sa canteen at duon umoorder. Hindi na ako nagbabaon pera na lang.

Si Macel naman, nashare niya na ung high school classmate niya ikakasal na daw. at kinaiinisan daw siya nung high school because palagi siya nasa honol roll. Wow! Astig! Ako? Kinainisan ba ko nung high school? Hmmmm hindi naman. Nasabihan lang ako ng T*nga ni Sir Cartel. Kasi naman inagaw nung kasamahan ko sa rondalla ung upuan ko. Eh de numero pa naman ang galaw namin ke sir Cartel. Pag sinabing after 10 counts dapat nakaformation na. nakabilang na ng sampo, ako nakatayo pa din. Wala na kasing upuan. Inagaw kasi. Hayyy… that was the first and last time na napahiya ako in front of more or less 50 people.

Napansin namin ang tagal na naming naglalakad. Ang layo pala. Hehehe 30 minutes ata kami naglakad. Nung malapit na kami sa palengke nasagi sa isip naming ung buntis issue. Mainit ngayon na isa sa kasamahan natin sa pananampalataya ay buntis. Ganun talaga ang pag-ibig. Nakakagigil! Hehehehe

Taho
Oops! Malapit na kami sa gym. Kumukulo ang aming mga tiyan. Hindi kami napoopoo ha. Nagugutom kami. So kumain muna kami ng Mister donuts.kinabog ang krispy kremes at gonuts. Hehehe. Pagpanik sa gym tumambad sa akin si manong. Ang nagtitinda ng taho na walang sago. Antagal ni Jerri, nagragnarok pa ata. Nakipagkuentuhan muna ako sa magtataho. Nalaman ko na buong buhay niya. Na mayroon siyang 2 anak. May manukan siya at alagang baboy. Na mahirap ang buhay sa Gapo. 7 years old ang youngest niya. Hehehe.

Then came Jerri. Bitbit niya ung mga pinalaundry niya at isang malaking back bag. Nagwarm up na kami then ayun start na!

Future ni Mon
While we (Macel, Jerri, Myk-Suertrese and I) were waiting for the service to fetch us, we looked at the pictures of muscled men and women who work and have worked out to Ernie’s gym. It is where we gym at. Nakita namin na may kamukha sa pic si Myk. Then sabi ni Macel hanapan daw namin ng kamukha si Mon. So hanap. Hanap pa… Ayun. We saw this pic that we think na magiging ichura ni Mon after 4 years of working out. If you’re interested with the pic just email me or Macel. We’ll gladly send it. Peace Mon! hihihihi Dito pala nagwork out si Rico Barreira. Kasi may picture din siya and he lives in Olongapo. Sinabi pa nga ni Macel na friend pala siya ng helper namin
na si Maricel sa office. Yes, magkapangalan sila.

Amino Acid
Going back to the gym. Actualy the owner of it was a former body building champion. He, if not mistaken, was the 1986 National Bodybuilding Champion. Naisip namin ni Jerri, I was just 2 years old then and Jerri was 4. Wala lang naisip lang namin. Pinaganana lang naming ung arithmetic skills namin. Adding to his roster of achievements, he competed to Bangledesh to represent the country for the World competion siyempre in bodybuilding at madami pang ibang competitions. Hindi ko memorized nakapaskil sa labas. hehehe But in fairness to Mang Ernie, he has a great physique. He doesn’t look his age. He’s 65 pero mukha lang siya nasa 50’s. Close nga sila ni Mon kaya binentahan siya ng amino acid. (LOL). Malamang magiging ganun din katawan ni Mon dahil sa amino.

Diet
Mon was advised to not skip breakfast. Ung isang senior namin naman, wag na daw magdidinner. Hay hirap nun. Just maintain the daily intake naman ang payo kay Jerri. Meaning he has a balance diet. Whoa! Sa akin? Walang sinabi. Sa tuwing nakikita ako ni Mang Ernie lagi ako nagpapahinga. Then, magkikita kami ulit, he’d ask “oh, tapos ka na?” Sabhin ko naman “opo”. Parang hindi niya ko nakitang nagbuhat. Hehehe. Masipag talaga ako!

Mon is very perseverant. Kahit antok na antok pa siya and 2am na natulog gigising at gigising siya ng pilit makapag breakfast lang. He’s just following Mang Ernie’s advise. Masunurin na bata. Hehehe.

Miss ka na namin Mic!

Ano pa ba kukuento ko? Saka na lang yung ibang kuento ko pagbalik ko from rest days.
Ciao!